6 باور نادرست در باب خودکشی
پدیده خودکشی یکی از دردناکترین رخدادهایی است که بازماندگان فردی که خودش را از بین برده است را میتواند بسیار آزرده کند و تا سالها احساس گناه و رنج را برای آنها به همراه داشته باشد!
در این مقاله از باورهای نادرست درباره این موضوع مهم صحبت خواهد شد تا ما را نسبت به این پدیده مهم آگاهتر و مراقب تر کند:
- باور نادرست: افرادی که در مورد خودکشی صحبت می کنند، واقعا نمیخواهند دست به اقدام به خودکشی بزنند
واقعیت: افرادی که در مورد خودکشی سخن می گویند ممکن است به مرحلهای رسیده باشند که این کار را برای دریافت کمک یا حمایت از دیگران می کنند. تعداد زیادی از افرادی که در مورد خودکشی فکر می کنند، مضطرب، افسرده و ناامید هستند و ممکن است فکر کنند برای آنها چاره دیگری باقی نمانده است.
- باور نادرست: اغلب خودکشیها ناگهانی و بدون هیچ هشدار قبلی رخ می دهند
واقعیت: قبل از اغلب خودکشیها یک سری علائم هشدار دهنده وجود دارد که می توانند هم کلامی یا رفتاری باشند. البته که خودکشیهایی هم وجود دارد که بدون هشدار قبلی بوده است اما مهم است که موارد هشدار دهنده را بشناسیم و نسبت به آن حساس باشیم.
- باور نادرست: سرنوشت کسی که تمایل به خودکشی دارد مرگ است.
واقعیت: برخلاف باور رایج، افرادی که تمایل به خودکشی دارند در واقع دودل بین ادامه زندگی یا مرگ هستند. کسی ممکن است به صورت تکانشی مواد سمی را استنشاق کند و چند روز بعد به همین دلیل بمیرد در حالی که واقعا قصد مردن نداشته است. دسترسی به حمایت هیجانی در زمان مناسب خود می تواند از خودکشی پیشگیری کند.
- باور نادرست: هر وقت کسی را دیدید که تمایل به خودکشی داشت، او برای همیشه تمایل به خودکشی خواهد داشت.
واقعیت: خطر بالای بروز خودکشی اغلب کوتاه مدت و وابسته به موقعیت است. زمانی که افکار خودکشی برمیگردند لزوما آنها پایدار باقی نمیمانند و شخصی با افکار یا اقدام به خودکشی در گذشته حتی می تواند یک زندگی طولانی مدت را تجربه کند.
- باور نادرست: فقط افراد مبتلا به اختلالهای روانی میتوانند تمایل به خودکشی داشته باشند.
واقعیت: رفتارهای خودکشی نشانگر عدم شادی عمیق است اما این لزوما به معنای وجود اختلال روانی نیست. بسیاری از افراد مبتلا به اختلالهای روانی دست به رفتارهای خودکشی نمی زنند و لزوما تمام افرادی که خود را میکشند مبتلا به اختلالهای روانی نیستند.
- باور نادرست: صحبت در مورد خودکشی راهکار بدی است و می تواند به عنوان تشویقی برای اقدام به خودکشی باشد.
واقعیت: با توجه به انگ زیادی که در مورد گزارش افکار و تمایلات خودکشی وجود دارد، اغلب افرادی که افکار خودکشی دارند واقعا نمیدانند با چه کسی در موردش صحبت کنند. صحبت باز در مورد خودکشی به جای این که تشویقی برای اقدام به خودکشی باشد، می تواند برای فرد با تمایل به خودکشی گزینه های دیگری را مطرح کند یا به او زمانی بدهد تا در مورد تصمیم خود دوباره فکر کند و از این راه از بروز خودکشی پیشگیری شود.
افرادی که میتوانند در معرض خودکشی باشند:
افراد مبتلا به افسردگی، افرادی که پیش از این اقدام به خودکشی داشته اند، افرادی که افکار خودکشی دارند یا تهدید به خودکشی می کنند، بازماندگان افراد خودکشی کرده، افراد آسیب پذیری که تحت یک بحران هستند!
افراد با تمایل به خودکشی نیاز به حمایت هیجانی دارند،
ارتباطات موثر اجتماعی می تواند از بروز خودکشی پیشگیری کند، بنابراین، حمایت از افراد تحت خطر خودکشی می تواند از بروز آن پیشگیری کند.
پس بیا حواسمون به آدمهای اطرافمون باشه و افکار و تغییراتشون رو جدی بگیریم!!
در صورت نیاز به مشاوره آنلاین در مورد خودکشی و باورهای مربوط به خودکشی می توانید از طریق لینک زیر اقدام کنید:
ارتباط با نوجان کلینیک
2 دیدگاه ارسال دیدگاه جدید
بسیار مطلب جالب و خوبی بود
باید به بسیاری از مواردی که در اطرافمون رخ میده با دیده باز تر نگاه کرد
ممنون که دید ما رو باز تر میکنید